جزنی، نسرین (1393). مسئولیت اجتماعی شرکت، نیاز هزاره جدید. تهران: نشر موسسه مطالعات بین المللی انرژی. ص 64-45
چندلر، دیوید.، وردر، ویلیام بی (1969). مسئولیت اجتماعی استراتژیک شرکت. ترجمه جزنی، نرین.، کاوسی، احمد.، گودرزی، علی‌محمد (1393). تهران: انتشارات سازمان مدیریت صنعتی.
رضائیان، علی (1390). مبانی سازمان و مدیریت (چاپ چهاردهم). تهران: انتشارات سمت.
زاهدی، شمس السادات.، نجفی، غلامعلی.(1385). بسط مفهومی توسعه پایدار، تهران:ویژه نامه مدیریت، نشریه جهاد دانشگاهی، 4،10،پیاپی 4، 43-76.
عزیزی، شهریار؛ جمالی کاپک؛ شهرام.، رضایی، مرتضی (1391). بررسی ارتباط بین ارزش ویژه برند با همخوانی شخصیت برند و مشتری. فصلنامه علمی-پژوهشی تحقیقات بازاریابی نوین، دوره 2، شماره 4، 155-172.
عزیزی، شهریار.، جمالی، شهرام.، صناعی، ایمان. (1391). ارائه مدل عوامل مؤثر بر عملکرد کارکنان در مورد برند در صنعت بانکداری؛مطالعه موردی: بانک کشاورزی. نشریه مدیریت بازرگانی، 11، 89،1-104.
فرامرز قراملکی، احد؛ سالاری، زینب (1388). اخلاق در سازمان های مردم نهاد(چاپ اول). تهران: نشر مرکز امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری.
فرامرز قراملکی، احد ( 1387). سازمان‌های اخلاقی در کسب‌و‌کار (چاپ سوم). تهران: نشر مجنون.
ماتسوشیتا، کونوسوکه. (1989). مسئولیت اجتماعی بنگاه‌های اقتصادی. ترجمه سرکار آرانی، محمدرضا؛ داداش زاده، مریم. (1389). تهران:موسسه خدمات فرهنگی رسا.
گروه مترجمین (1389). مسئولیت اجتماعی سازمان ها. تهران: نشر جامعه شناسان.
Kotler, P., Armstrong, G., Saunders, J., & Wong, V. (1999). Principles of Marketing. Prentice-Hall, Upper Saddle River, New Jersey.
Aaker, J.L. (1997). Dimensions of Brand Personality. Journal of Marketing Research, 34, 347-356.
BehavioralApproach to Internal Brand Management” Journal of Brand
Burmann, C. &Zeplin, S. (2005). “Building Brand Commitment: A
Carroll, A. (1999). Corporate social responsibility: Evolution of definitional Construct. Business and society 38(3), 268-295.
Carroll,A.(1989) business and society:ethics and stakeholder, management, Cincinnati, OH: south. Western.
Carroll, A. (1991). The Pyramid of Corporate Social Responsibility: Toward The Moral Manegement Of Organizational Stakeholders. Business Horizons. July- August.
Fleming, M. (2002). What is safety culture?. Rail way safety ever green House.Available at: www.google.com.
Freeman, R. (1994). The politics of stakeholder theory: some future directions. business ethics quarterly 4(4): 409-429.
Friedmam, m. (1970). The social responsibility of business is to increase its profits. new york times magazine. September 13: 32-33, 122, 126.
Galbreath,J. (2009). Building Social Responsibility Into Strategy. Europan Business Reviwe, 21, 109-127.
Heaton, C. &Guzzo, R. (2000). Making every employee a brand manager: Aligninghuman capitalstrategy with brand strategy. Mercer Management Journal, Merger ManagementConsulting, Inc.
Kotler, P. (2003). Marketing Management, 11th ed., Prentice-Hall, Upper Saddle River, NJ.
MacLaverty, N., Goom, S., McQuillan, P., &Oddie H. (2008). Internal Branding – A Human Resources Perspective. Canadian Marketing Association.
Management, 12,279-300.
Punjaisri, K. (2007). The role of internal branding in the delivery of employee brand promise. Brand Management, 15(1), 57–70.
Scott, Simeon. (2007). Corporate Social Responsibility and the Fetter of Profitability. Social Responsibility Journal, Vol. 3, Iss: 4, pp. 31 – 39.
Wheeler. A,(2009), Designing Brand Identity, Published by John Wiley & Sons, Inc., Hoboken, New Jersey Published simultaneously in Canada, ISBN 978-0-470-40142-2 (cloth).
Rundle-Thiele, S., Ball, K., & Gillespie, M. (2008). Raising the bar: from corporate social responsibility to corporate social performance. Journal of Consumer Marketing, 25 (4), 245–253
)