ارائه مدلی جهت تعیین ارزش برند شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری،مدیریت بازرگانی گرایش بازاریابی،گروه مدیریت،دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

2 استادیار، مدیریت بازاریابی،گروه مدیریت،دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

3 استادیار، مدیریت مالی،گروه مدیریت،دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

برندها می‌توانند با استفاده از تکنیک‌های مختلف ارزش‌گذاری شوند. مانند هر ابزاری، هر روش ممکن است برای برخی از اهداف مناسب و برای بعضی مناسب نباشد. هدف این پژوهش ارائه یک مدل ارزش‌گذاری برند منطبق با شرایط بورس ایران است. پژوهش حاضر از نوع پس رویدادی و ازنظر هدف، توسعه ­ای است. نمونه پژوهش شامل 81 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در صنایع دارو، سیمان، صنایع شیمیایی، فلزات اساسی و کاشی و سرامیک در سال‌های 1391 تا 1395 است. مدل استفاده‌شده در این پژوهش جهت محاسبه ارزش برند ترکیبی از مدل ارزش ذاتی شرکت با استفاده از مدل تنزیل سود نقدی سه مرحله‌ای و مدل قیمت به فروش برگرفته از مدل داموداران است. در این مدل، تغییراتی در مراحل، مفروضات و محاسبات نرخ رشد آن، متناسب با شرایط بورس اوراق بهادار تهران صورت گرفته است. نتایج حاکی از آن است که در ایران به ارزش برند به‌عنوان دارایی نامشهود توجه زیادی نشده و می‌توان  با استفاده از سود هر سهم و پارامترهای مالی شرکت، به مبنای مناسبی جهت تخمین ارزش­ شرکت و  برند آن، متناسب با شرایط بورس ایران  دست یافت.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

ارائه مدلی جهت تعیین ارزش برند شرکت های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران

نویسندگان [English]

  • موسی رحیمی 1
  • مجید محمد شفیعی 2
  • آذرنوش انصاری طادی 2
  • محمود بت شکن 3
1 دانشجوی دکتری،مدیریت بازرگانی گرایش بازاریابی،گروه مدیریت،دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2 استادیار، مدیریت بازاریابی،گروه مدیریت،دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3 استادیار، مدیریت مالی،گروه مدیریت،دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده [English]

برندها می‌توانند با استفاده از تکنیک‌های مختلف ارزش‌گذاری شوند. مانند هر ابزاری، هر روش ممکن است برای برخی از اهداف مناسب و برای بعضی مناسب نباشد. هدف این پژوهش ارائه یک مدل ارزش‌گذاری برند منطبق با شرایط بورس ایران است. پژوهش حاضر از نوع پس رویدادی و ازنظر هدف، توسعه ای است. نمونه پژوهش شامل 81 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در صنایع دارو، سیمان، صنایع شیمیایی، فلزات اساسی و کاشی و سرامیک در سال‌های 1391 تا 1395 است. مدل استفاده‌شده در این پژوهش جهت محاسبه ارزش برند ترکیبی از مدل ارزش ذاتی شرکت با استفاده از مدل تنزیل سود نقدی سه مرحله‌ای و مدل قیمت به فروش برگرفته از مدل داموداران است. در این مدل، تغییراتی در مراحل، مفروضات و محاسبات نرخ رشد آن، متناسب با شرایط بورس اوراق بهادار تهران صورت گرفته است. نتایج حاکی از آن است که در ایران به ارزش برند به‌عنوان دارایی نامشهود توجه زیادی نشده و می‌توان با استفاده از سود هر سهم و پارامترهای مالی شرکت، به مبنای مناسبی جهت تخمین ارزش‌ شرکت و برند آن، متناسب با شرایط بورس ایران دست یافت

کلیدواژه‌ها [English]

  • برند
  • دارایی های نامشهود
  • بورس اوراق بهادار
  • ارزشیابی برند
  1. آزادی، رسول؛ یوسفی، بهرام و عیدی ، حسین (1396). ارزیابی ارزش ویژه برند و عوامل مؤثر بر آن در صنعت پوشاک ورزشی (مقایسه برندهای ورزشی معتبر ایرانی و خارجی). نشریه مدیریت ورزشی، 38، 515-529 .
  2. اصولیان، محمد؛ عباسپور نوغانی، محمدرضا و داوری، مهدی (1395). تأثیر ارزش برند بر سودآوری شرکت. فصلنامه چشم انداز مدیریت مالی و حسابداری، 14، 9-21 .
  3. حنفی زاده، پیام, فاضلی نیا، مسعود. (1391). ارزش‌گذاری برند بانک ها مبتنی بر مدل‌های ارزش‌گذاری برند با استفاده از مدل تصمیم گیری چند معیاره Topsis(مطالعه موردی: بانک ملت، پاسارگاد و پارسیان). مهندسی مالی و مدیریت اوراق بهادار (مدیریت پرتفوی)، (11)3، 81-102.
  4. دلاور، علی. (1384). مبانی نظری و عملی تحقیق در علوم انسانی و اجتماعی. چاپ ‏چهارم. تهران: انتشارات رشد.
  5. Ambler,T. and Barwise,P. (1998).The trouble with brand valuation. Journal of Brand Management.5 (5):367–376.
  6. Andonova, V., & Ruiz-Pava, G. (2016). The role of industry factors and intangible assets in company performance in Colombia. Journal of Business Research, 69(10), 4377-4384.
  7. Anson, W. (2005).Fundamentals of Intellectual Property Valuation: A Primer for Identifying and Determining Value. Chicago, IL: American Bar Association.
  8. Azizah, Y. K., & Herianingrum, S. (2016). Effect of intergenerational communication to brand equity in Islamic banking. Academic Research International, 7(5), 197-207.
  9. Boos, M. (2003). International transfer pricing: the valuation of intangible assets. Kluwer Law International.
  10. Brand Finance GIFT (2016). Global Intangible Financial Tracker 2016, An annual review of the world’s intangible value. Retrieved May 2016 from brand finance online database on the World Wide Web: http://brandfinance.com/images/upload/gift_report_2016_for_print.pdf
  11. Brand Finance. (2000).Current Practice in Brand Valuation. London: Gee Books, June.
  12. Bulgarelli, F. & Legland, F. (2015). Methods of Brand Valuation A case study on Alibaba.com. Retrieved on the World Wide Web:
  13. Chatzipanagiotou, K., Veloutsou, C., & Christodoulides, G. (2016). Decoding the complexity of the consumer-based brand equity process. Journal of Business Research, 69(11), 5479-5486.
  14. Chung, R. P., Lai, K. K., & Fu, Y. (2013). A new model on intangible assets valuation. In Business Intelligence and Financial Engineering (BIFE), 2013 Sixth International Conference on (pp. 181-185). IEEE.
  15. Curea, S. C. (2018). The Link between Brand Value and Intellectual Capital: Incorporating Brands into Economic Valuation. In Economic and Social Development (Book of Proceedings), 27th International Scientific Conference on Economic and Social (p. 779).
  16. Damodaran, A. (2007). Valuation approaches and metrics: a survey of the theory and evidence. Foundations and Trends® in Finance, 1(8), 693-784.
  17. Damodaran, A. (2007). Return on Capital (ROC), Return on Invested Capital (ROIC) and Return on Equity (ROE): Measurement and Implications. Stern School of Business. [Online]. www.stern.nyu.edu/~adamodar/pdfiles/papers/ returnmeasures.pdf>. [20 November 2011].
  18. Damodaran, A. (2015). Valuation: Lecture Note Packet 1 Intrinsic Valuation. Master Class.
  19. Duan, Q., Liu, B. S., & Wu, F. (2017). Research on brand valuation models based on triangular fuzzy matrix game.
  20. Eales Jim (2011).Valuation of intangibles under IFRS 3R, IAS 36 and IAS 38.http://www.oecd.org/tax/transfer-pricing/47421362.pdf
  21. Fernandez, P. (2001). Valuation of brands and intellectual capital. descarregable a http://ssrn. Com/abstract, 270688.
  22. Fischer, M. (2007) Valuing Brands: A Cost-effective and Easy-to-implement Measurement Approach. Cambridge, MA: Marketing Science Institute. Report No. 07-107. (47)
  23. Haigh, D. (1997). Accounting and forecasting for brands. Brand Valuation. London: Premier Books, 35-42.
  24. Haigh, D. (2000). Brand valuation: Measuring and leveraging your brand. Institute of Canadian Advertising.
  25. Haigh, D. (2010). New international standard on brand valuation. Brand Finance plc. (pp. 31-37). Retrieved September 30, 2012.
  26. http://www.vernimmen.com/ftp/Francesca_Bulgarelli_Master_Thesis.pdf
  27. Huang, Z. J., & Cai, L. A. (2015). Modeling consumer-based brand equity for multinational hotel brands–When hosts become guests. Tourism Management, 46, 431-443.
  28. MacLennan, J. (2017). Brand planning for the Pharmaceutical Industry. Routledge.
  29. Masuda, K., & Kushiro, S. (2018). Influence of brand equity on the price premium for private labels in fresh produce: A contingent valuation survey. Agribusiness, 34(2), 338-350.
  30. Mohanty, P., & Stephen, T. (2017). The Challenges at JSW Steel: Brand Valuation and Corporate Governance Issues. Asian Case Research Journal, 21(01), 231-251.
  31. Paugam, L., Andre, P., Philippe, H., & Harfouche, R. (2016). Brand valuation. Routledge.
  32. Salinas, G. (2007).Valoracion de marcas: Revision deenfoques, proveedores y metodologias.Barcelona, Spain: Deusto.
  33. Smith, G. V. (1997). Trademark valuation. John Wiley & Sons.
  34. Smith, G. andParr,R. (2000).Valuation of Intellectual Property and Intangible Assets.3rd edn.NewYork: John Wiley& Sons.
  35. Veloutsou, C. (2015). Brand evaluation, satisfaction and trust as predictors of brand loyalty: the mediator-moderator effect of brand relationships. Journal of Consumer Marketing, 32(6),