مقایسه تطبیقی عنصر ترویج در لیگ های حرفه ای فوتبال ایران، ژاپن و کره جنوبی

نوع مقاله : مروری

نویسندگان

1 دانشگاه تهران

2 دانشگاه تربیت معلم تهران

چکیده

در این پژوهش، از میان عناصر چهارگانه آمیخته بازاریابی ورزشی، سعی شده است عنصر ترویج در لیگ حرفه ای فوتبال ایران توصیف شود و مؤلفه های تشکیل دهنده ترویج در لیگ های فوتبال ایران و دو کشور منتخب آسیایی ژاپن و کره جنوبی مقایسه شود. در این مطالعه که روش تحقیق آن توصیفی- پیمایشی می باشد، ابتدا با بررسی پیشینه موجود، مؤلفه های تشکیل دهنده ترویج در لیگ فوتبال ایران شناسایی، تلخیص، تلفیق و تکمیل گردید و در پایان 15 مؤلفه نهایی مبنای طراحی سوالات پرسشنامه قرار گرفت. جامعه آماری، شامل مدیران باشگاه های فوتبال لیگ برتری 3 کشور ایران، ژاپن و کره جنوبی می باشد و پرسشنامه با روش سرشماری توزیع گردید. در ادامه، داده های به دست آمده، با توجه به چارچوب مطالعه، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت تا وضعیت فعلی مؤلفه های عنصر ترویج در لیگ های فوتبال ایران، کره جنوبی و ژاپن مشخص گردد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که از دید مدیران باشگاه ها، اکثریت متغیرهای عنصر ترویج در لیگ ایران از وضعیت چندان مطلوبی برخوردار نمی باشند و در این میان، لیگ ژاپن، نسبت به لیگ های ایران و کره جنوبی، از وضعیت مناسب تری برخودار است

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Comparative comparison of the promotion element in professional football leagues in Iran, Japan and South Korea.

  1. Apostolopoulou, A. P. (2004). Welcome Home: Motivations and Objectives of the 2004 Grand National Olympic Sponsor. Sport Marketing Quarterly, 13(4), 180-192.
  2. Brown, T. (2010). Remote Control Games, Herald Sun, 9, 15.
  3. Brown, M., & Kreutzer, A. (2003). Sport Marketing and the Law-Reducing Risk in Promotion: The Incorporation of Risk Management Principles by Sport Marketers. Sport Marketing Quarterly, 11(4), 252-254.
  4. Copeland. R., Frisby, W., & McCarvile, R. (1996). Understanding the Sport Sponsorship Process from a Corporate Perspective. Journal of Sport Management, 10, 32-48.
  5. Couccens, L., & Slack. T. (1996). Using Sport Sponsorship to Penetrate Local Markets: The Cases of Fast Food. Journal of Sport Management, 10, 69-187. 042
  6. Filo, K., & Funk, C. D. (2011). Congruence between Attractive Product Features and Virtual Content Delivery for Internet Marketing Communication. Sport Marketing Quarterly, 14, 112-122.
  7. Kotler, P. (2001). Marketing Management. Prentice-Hall: 9th edition. New Jersey, USA.
  8. Lough, N. L., & Kim, A. R. (2004). Analysis of Socio-Motivations Affecting Spectator Attendance at Stadiums. Sport Marketing Quarterly, 14(2), 84-97.
  9. Madox, R. (2003). Sponsorship Now Part of Media Mix. Business Source Premier, 88(11), 16.
  10. Peter P., & Donnelly, J. (2004). Marketing Management: Knowledge & Skill. McGraw – Hill.
  11. Pitts B. G, & Stotlar D. K. (2002). Fundamentals of Sport Marketing. Fitness Information Technology, USA.
  12. Solomon. M. R., & Stuart. E. W. (1997). Marketing-Real People Real Choices. Prentice-Hall, New Jersey, USA.
  13. Taranto, R. (1998). Social Events the Unique Tool for Marketing and Promotion. Business Date, 6(1), 5-8.
  14. Thomas, R. J. ( 2005). Marketing Mix. SGB, 38(12), 22-22.
  15. Van Heerden, C. H. (2001). Factors Affecting Decision-Making in South African Sport Sponsorships(Doctoral Sissertation). University of Pretoria, South African
  16. Van Waterschoot, W., & Van den Bulte, C. (1992). The 4P Classification of the Marketing Mix Revisited. Journal of Marketing, 56(4), 83-93