چکیده
هدف: با نفوذ فناوری‌های دیجیتال در دنیای امروز، درک مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها در فضای جدید کسب و کار، دشوارتر از قبل شده است، در همین راستا پژوهش حاضر با هدف درک مفهوم مسئولیت اجتماعی دیجیتال و وضعیت به‌کارگیری آن توسط کسب‌وکارهای دیجیتالی کشور صورت گرفته است.
روش‌شناسی: روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر رویکرد یک تحقیق آمیخته اکتشافی است. در بخش کیفی، روش فراترکیب با استفاده از روش سندلوسکی و باروسو (2007) انجام شد، به این منظور 25 مقاله طی سال‌های 2000-2022 شرایط ورود به مطالعه را پیدا کرد. در بخش کمی کسب‌وکارهای منتخب در زمینه بهره‌گیری از کدهای مسئولیت اجتماعی دیجیتال در کسبوکار خود، با استفاده از روش تحلیل محتوای کمی بررسی شدند.
یافته‌ها: براساس نتایج فراترکیب، مفهوم مسئولیت اجتماعی دیجیتال در 6 مقوله اصلی «فعالیت‌های بشردوستانه در فضای دیجیتال»، «فعالیت‌های اجتماعی در فضای دیجیتال»، «فعالیت‌های زیست‌محیطی در فضای دیجیتال»، «محتوای مسئولانه در فضای دیجیتال»، «روابط مسئولانه با مشتریان در فضای دیجیتال» و «عملکرد مسئولانه کسبوکار» تبیین کرد. یافته‌های تحلیل محتوای کمی نشان داد مقوله‌های مشارکت در فعالیت‌های داوطلبانه دارای بیشترین فراوانی و کنش‌گری در فضای مجازی دارای کم‌ترین فراوانی بود.
نتیجه‌گیری: با تغییرات در محیط کسب‌وکارها و حرکت به سمت تحول دیجیتال، کسب‌وکارها نیازمند تغییر جهت از فعالیت‌های مسئولیت اجتماعی سنتی (آفلاین) به سمت فعالیت‌های
مسئولیت اجتماعی از طریق بسترهای دیجیتالی هستند. به این منظور شرکت‌ها باید به الزامات مسئولیت اجتماعی دیجیتال توجه کنند.
کلیدواژه‌ها
)